رابطه نگرش نسبت به پدر با شادکامی، عزت نفس و پرخاشگری در دختران دبیرستانی شهرستان لامرد

زمینه و هدف: یکی از بهترین هدایایی که پدر و مادر می توانند به فرزندانشان بدهند، امکان شاد زیستن و شاد بودن آنهاست. بچه هایی که بتوانند احساسات و عواطف شاد درونشان را بشناسند، می توانند آن را در سراسر زندگی خود حفظ کنند. اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه نگرش نسبت به پدر با شادکامی، عزت نفس و پرخاشگری در دختران دبیرستانی شهرستان لامرد می باشد. روش بررسی:این تحقیق از لحاظ هدف، تحقیقی کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری داده‌ها توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش‌‌آموزان دبیرستان های دخترانه شهرستان لامرد می‌باشد. در این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شد بدین صورت که ابتدا از میان دبیرستان های مختلف یک دبیرستان انتخاب شد و از میان کلاس های مختلف به طور تصادفی دانش آموزان انتخاب شدند. تعداد اعضای نمونه 110 دانش‌آموز از پایه های مختلف دبیرستان هستند. در این پژوهش برای  جمع‌آوری داده‌های مورد نیاز از ابزارهای زیر استفاده شد: مقیاس نگرش فرزند نسبت به پدر، پرسشنامه شادکامی آکسفورد، پرسشنامه عزت نفس کوپراسمیت، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری. داده‌ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: بین نگرش دختران دبیرستانی نسبت به پدر و شادکامی و عزت نفس رابطه معنادار وجود دارد (05/0>p).  یعنی هرچه نگرش منفی نسبت به پدر بیشتر باشد شادکامی و عزت نفس کمتر و هرچه نگرش نسبت به پدر مثبت تر باشد احساس شادکامی و عزت نفس بیشتر می باشد. همچنین بین نگرش منفی نسبت به پدر و پرخاشگری رابطه مثبت معنادار وجود دارد (05/0>p). بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد نگرش منفی نسبت به پدر نقش اساسی در به خطر انداختن سلامت دختران نوجوان دارد. برگزاری کارگاه های آموزشی برای والدین و نوجوانان در زمینه راه های برقراری ارتباط موثر توصیه می شود.